вологість:
тиск:
вітер:
Наші досягнення
- Категорія: № 27 від 2.07.2020 року
Вперед до перемоги
Вже стало доброю традицією юних спортсменів Новоставецької ОТГ під керівництвом тренера Василя Михай-лінчика кожного разу із змагань з гирьового спорту привозити кубки, грамоти, дипломи, що засвідчують їхні перемоги.
Винятком не були і травневі змагання наших гирьовиків. У зв’язку з пандемією коронавірусу, з 15 по 29 травня цього року проходив Онлайн Кубок Світу з гирьового спорту за версією WKSF. У Кубку світу взяло участь 260 учасників із 29 країн.
Грані буття
- Категорія: № 27 від 2.07.2020 року
По заслугах і шана
Йому часто сниться рідне село. Рідний і милий серцю Старий Майдан, що загубився в оточенні дрібних лісосік-дібров на Деражнянщині. Закинутий у місцину, що більше нагадує тихий райський куточок, добре обжитий трударями колишнього колгоспу «Перемога». Був бригадним селом. Його нині дуже притягує до цього поселення. Здається, як би міг, то летів би туди на крилах, щоб ще раз пройтися стежками свого дитинства.
Батьківська хата завжди повнилася дитячим гамором. Бо сім’я була багатодітною. А ще приходили однолітки і влаштовували в оселі своєрідний концерт, що нагадував бджолиний вулик, об’єднаний всього трьома недовгими вуличками. Хата випромінювала якусь особливу теплу ауру. Навіть і зараз , дивлячись через призму років, бачить того розлогого велета, красеня ясена, що ріс посередині вигону. Дерево і давало свій тінистий холодок для невеличкого гурту старожилів, які часто збиралися під його шатром на свої посиденьки.
Грані життя
- Категорія: № 27 від 2.07.2020 року
Усе його життя – музика
Уже майже місяць, як у засвіти відійшов Віктор Михайлович Сідоров з Теофіполя. Все життя він віддав розвитку духового музичного мистецтва. То ж про цього великого ентузіаста можна багато розказати. У 1968 році, після армії, після курсів керівника духового оркестру, прийшов працювати у районний будинок культури. Тоді я разом з багатьма моїми однокласниками записалися до нього у духовий оркестр. Віктор Михайлович був строгим, вимогливим, виваженим, справжнім професіоналом, майстром своєї справи.
Пишемо книгу
- Категорія: № 27 від 2.07.2020 року
Із щоденника афганця
Герої наших розповідей, які беруть свій основний початок з листопада 2019 року, - це наші земляки, - ті люди, на долю котрих десятирічна війна в Афганістані 1979-1989 рр. минулого століття лягла драматичною сторінкою. Вона й досі, впродовж багатьох років, є болючим спогадом, що є особистим, незрозумілим нікому іншому, окрім воїнів-афганців.
Наша розповідь про Василя Діхтярука - уродженця Базалії, котрий усе своє життя проводить у рідному селищі: закінчив восьмирічку, потім – міське професійно-технічне училище № 3.
Осінній призов до Збройних Сил Союзу РСР в 1986 році став для Василя першим квитком у доросле життя, бо дійсна строкова служба привела його аж у далекий Туркестанський військовий округ . Саме тут, в «учебці», базалієць здобув свої перші навики бійця військ особливого призначення.
Із щоденника афганця:
Вже шостий місяць перебуваю у Туркестані – далекій, чужій стороні, з немилим серцю краєвидом. А гори, хоч і зелені, але вони холодні й непривітні. Нелегко бути спецназівцем – основою Збройних Сил СРСР...
До 600-річчя Теофіполя
- Категорія: № 27 від 2.07.2020 року
Теофіполь в моїх спогадах
Білий Камінь. Чолганський Камень. Чолган (в народі Човган). Теофіполь. 600 років в історії, а до цього невідомо скільки.
Залишилась мить цієї історії і в моїх спогадах…
Тихенько і лагідно-лагідно:
- Вставайте, діти, підемо по хліб.
Заворушились ми з братиком Іваном. За вікном ледь сіріло. Спати, ой як ще хочеться, але ми добре знали, що йдемо по хліб. Іти потрібно до Човгана, а це більше, ніж три кілометри. Там, біля школи, над дорогою, стояв дерев’яний ларьок, а в ньому з якоїсь години (коли привезуть) продавали хліб: одну буханку на руки (цей хліб чомусь пахнув бензином). Швиденько вдягнувшись, пірнули в ранкову прохолоду. Полопотіли за мамою по дорозі, збиваючи пилюку. Були ми ще зовсім маленькі. Йшли ми не одні і йшли швидко, бо потрібно було зайняти чергу. А людей – купа!
Сонечко вже геть підбилось.
На часі
- Категорія: № 26 від 25.06.2020 року
Олена Копанчук
на Теофіпольщині
У понеділок, 22 червня, народний депутат України Олена Копанчук перебувала у Теофіпольському районі. Спочатку в сесійній залі районної ради провела особистий прийом виборців. Зверталися люди з приводу працевлаштування, допомоги на лікування, з іншими проблемами.
Далі Олена Копанчук разом з головою райдержадміністрації Оленою Ковцун та головою районної ради Андрієм Петринюком на об’єкті будівництва будинку культури у Теофіполі зустрілися з представником ДП «Хмельницька обласна служба єдиного замовлення». Розмовляли про перспективи завершення будівництва. Якщо завершити будівництво без глядацької зали, потрібно ще приблизно 5 мільйонів гривень, якщо з глядацькою залою, то ще додатково потрібно біля 10 мільйонів гривень. То ж Олена Копанчук пообіцяла взятися за вирішення виділення цих коштів через Державний фонд регіонального розвитку.
Пам’ятаємо
- Категорія: № 26 від 25.06.2020 року
У День скорботи
Щороку 22 червня український народ вшановує світлу пам’ять мільйонів земляків, життя яких обі-рвала Друга світова війна. Горем і болем вона увірвалась в кожну українськудомівку, кривавою лінією пройшла через кожне серце, кожну долю.
Цей день для нас наповнений трагічними спогадами і болем. Найкривавіша в історії світу війна принесла українцям незліченні жертви і страждання, масовий терор, смерть та руйнування. Гірка доля не оминула жодну українську родину, війна забрала життя кожного п’ятого українця.
22 червня, у День скорботи і вшануванняпам’яті жертв війни в Україні, Теофіпольщина вшанувала пам’ять загиблих у найкривавішій війні.
Грані життя
- Категорія: № 26 від 25.06.2020 року
Засідала
громадська рада
У четвер, 18 червня, відбулося засідання громадської ради при райдержадміністрації.
Участь у ньому взяли керівники громадських організацій району, голова райдержадміністрації Олена Ковцун, голова районної ради Андрій Петринюк, головував Сергій Мороз.
Спочатку розглянули питання про реформування вторинної ланки охорони здоров’я у районі – Теофіпольської центральної районної лікарні. У своєму виступі керівник закладу Сергій Щкраба поінформував учасників зібрання, що у 2019 році ЦРЛ набула нового статусу – реформувалася у комунальне неприбуткове підприємство «Теофіпольська центральна районна лікарня», у лютому 2020 року отримані ліцензії на медичну практику та обіг наркотичних засобів, далі був укладений договір з Національною службою здоров’я України. У договорі передбачено надання ЦРЛ 6 пакетів медичних послуг. Наразі готуються документи для внесення змін у договір щодо отримання ще одного пакету. Районна рада своїм рішенням від 5 червня встановила граничний рівень рентабельності на платні медичні послуги, які будуть надаватися ЦРЛ в розмірі 20%. Перелік платних послуг ще має затвердити обласна державна адміністрація. Кошти з НСЗУ будуть надходити з 1 липня цього року. Закуплене програмне забезпечення, встановлюється швидкісний інтернет, оголошений тендер на закупівлю ще 14 ноотбуків. На сьогодні не створене відділення невідкладної допомоги, аби зробити його відповідно до вимог, потрібні значні кошти. Так і не вирішене питання про створення відділення гемодіалізу, а воно вкрай необхідне, адже таких хворих у районі вже 11.
Сторінка 150 із 233